ทางแยก - ไหมลี (๑๑)
วันที่ผู้ใหญ่เรียกประชุมชาวบ้าน ไหมกับแม่ไม่ได้ไป
แต่ไหมสังเกตว่า พักนี้พวกทหารเข้ามาในหมู่บ้านบ่อยขึ้น
“ผู้พันคนใหม่ชอบแวะเยี่ยมทักทายชาวบ้าน” พ่อบอกสั้นๆ
ทั้งไหมและแม่ ได้แต่อือออรับรู้ ไม่ได้นึกอยากซักถามอะไรต่อ
หลังๆนี้ สิ่งที่ไหมอยากรู้กลับเป็นข่าวคราวของพวกสหาย โดยเฉพาะสหายที่ชื่อมุ่ง
เธอคิดถึงเขาบ่อยๆและเฝ้ารอคอยว่า เมื่อไหร่เขาจะแวะมาที่ไร่อีก
ทุกช่วงเวลาที่จดจ่อรอคอยใครคนหนึ่งนั้น กลับมีอีกคน ...
ที่เธอไม่เคยคิดจะนึกถึง ไม่เคยอยากพบหน้าหรือพูดจาด้วย
คอยแวะเวียนเข้ามาให้ได้พบได้เจอบ่อยๆ
“ไหม ... ก้อยอมูเต๊อ๊อ” เสียงเหล่าวือเอ่ยทัก
(ไหม ... เธอจะไปไร่แล้วเหรอ)
ไหมไม่ยอมหันไปมองชายหนุ่มที่ยืนดักรออยู่ตรงทางแยกขึ้นไร่ของเขา เธอตอบสั้นๆ
“ยอ ...”
(ใช่ ...)
“เย็นนี้กลับค่ำหรือเปล่า” เหล่าวือถามพลางเดินตามช้าๆ
ไหมเงียบไม่ยอมตอบ ชายหนุ่มไม่ลดละ เขาบอกความในใจชัดแจ้ง
“ฉันคิดถึงเธอนะ ค่ำนี้ฉันไปหาเธอได้ไหม”
ไหมยังคงนิ่งเงียบ เหล่าวือถอนใจก่อนหันหลังเดินย้อนกลับไปไร่ของเขา
ไหมนึกถึงวันน่อเป๊โจ่วที่ผ่านมา แล้วอดเคืองฉางเพื่อนรักไม่ได้
เป็นเพราะฉางคะยั้นคะยอให้เธอออกไปป๋อค้อนั้ง (โยนลูกช่วง) เป็นเพื่อน
เหล่าวือที่รอจังหวะอยู่แล้ว ก็เลยขอเธอเป็นคู่โยน
วันนั้นไหมแสดงออกชัดว่า เธอไม่ได้สนใจจะสานไมตรีกับเขาแม้แต่น้อย
“ฉันเมื่อยละ พอก่อนนะ”
เป็นข้ออ้างของไหมหลังโยนลูกช่วงไปได้ไม่กี่รอบ
เธอยังจำสีหน้าผิดหวังของเหล่าวือได้ และเมื่อเขาเพียรมาขอเป็นคู่โยนกับเธออีก
“ฉันจะกลับบ้านละ จะไปช่วยแม่ทำงาน”
ไหมอ้างข้างๆคูๆแล้วรีบเดินออกมาจากลาน
ไม่ได้บอกฉางที่กำลังโยนลูกช่วงอย่างเพลิดเพลินกับหนุ่ม ที่หมายตา
ไม่สนใจเสียงเหล่าวือที่ถามตามหลัง
“ให้ฉันไปส่งมั้ย ...”
หลังปีใหม่จนย่างเข้าสู่ช่วงฤดูกาลแห่งการทำงานหนัก ในอีกรอบปี
เหมือนท่าทีที่ไหมแสดงออก ไม่ได้มีผลให้เหล่าวือลดละความพยายาม
ทุกครั้งที่มีโอกาสพบเจอกันแม้เพียงเดินผ่าน เช่นครั้งนี้
ชายหนุ่มจะแสดงออกชัดเจนถึงความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอ
“ก้อไม่ชอบวือเหรอ ... เขาเป็นคนดีนา ขยันด้วย”
ฉางเคยถามตรงๆ ไหมส่ายหน้าอ้างเหตุผลเท่าที่นึกได้
“ไม่อยากไปเป็นลูกสะใภ้คนรวย เราคนจนอยู่แบบนี้ดีกว่า”
“ทำไม ... กลัวเขารังเกียจรังแกเหรอ ฉันว่าไม่นะ”
แล้วฉางก็ร่ายยาวถึงพี่สะใภ้คนโตของเหล่าวือ
ที่คนในหมู่บ้านต่างก็รู้ว่ามาจากครอบครัวยากจน
“ฉันเห็นพี่เขามีความสุขดีออก พ่อแม่พี่น้องวือรักเอ็นดู ไม่เห็นมีใครพูดจาว่าร้ายหรือทำไม่ดีกับพี่เขาเลย”
“หรือเธอมีคนที่แอบชอบแล้ว เลยไม่สนใจวือ ... ” ฉางถามกึ่งเล่นกึ่งจริง
“ไม่มี จะบ้าเหรอวันๆฉันอยู่แต่ไร่ ไม่ได้เจอใครนอกจากพ่อแม่กับน้องๆ” ไหมรีบตอบปัด
ฉางเอื้อมมือมาจี้เอวไหม ปากก็ร้องแหย่ ...
“ไม่เชื่อ บอกมาๆๆๆ ใคร ๆ ๆ ๆ”
“ไม่มีจริงๆ”
ไหมตอบแล้วจี้เอวฉางกลับบ้าง สองสาวพากันหัวเราะคิกคัก
ไหมไม่รู้จะบอกความในใจกับฉางยังไงว่า ที่จริงแล้ว
เธอมีคนคนหนึ่ง ที่เฝ้าคิดถึงและรอคอย
เขาคนนั้น ถ้าฉางรู้ ... คงตกใจไม่น้อย
และหากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปให้คนอื่นๆรู้ ... นอกจากทุกคนจะตกใจแล้ว
สิ่งที่จะตามมาคือ ทั้งตัวเธอและครอบครัวคงได้เจอกับความเดือดร้อนสาหัส แน่นอน
สนใจสมัครสมาชิกผู้มีส่วนร่วมกับสถานีข่าว สปท. โปรดคลิ๊ก
