ความเรียงชุด “แล้วเราจะพบกันอีก” (๒) ”หวอด“แห่งการเปลี่ยนแปลง

 ปรีดา ข้าวบ่อ

 พื้นฐานธรรมชาติมนุษย์มีภาษากายเหมือนกัน แต่สภาพภูมิประเทศ ชาติพันธ์ุที่ถือกำเนิด เขตแดนที่ถูกขีดสังกัด ครอบครัวที่ให้กำเนิดและสังคมแวดล้อม มีส่วนกำหนดรูปการณ์จิตสำนึกให้แผกผัน

.
มนุษย์เป็นสัตว์วัฒนธรรม ธาตุภายในเรื่องรัก โลภ โกรธ หลง ถูกปรุงแต่งอยู่ทุกทั่วตัวคน ความคิดความเชื่อ การศึกษาหาความรู้ การต่อสู้ดิ้นรนเลี้ยงปากท้อง การสร้างฐานะครอบครัวและฐานะทางสังคม เหล่านี้ล้วนหมุนวนเป็นวงเวียนชีวิตของทุกชีวิต
.
รายละเอียดของวงเวียนชีวิตมียุคสมัยของมัน ระดับวัฒนธรรมมีการพัฒนาไปทั้งทางดีและร้าย รสนิยมปัจเจกและรวมหมู่ก็มีแตกต่างกัน ในกรอบเวลาห้วงหนึ่งจึงเกิดสำนวนภาษา บทกวี บทเพลง วรรณกรรม เรื่องเล่าใหม่ ๆ
.
ชีวิตคน ๆ หนึ่งมีรูปพรรณสันฐานแตกต่างกันดั่งสายน้ำ หยดน้ำในลำธารใหญ่ที่รวมตัวกันไหวพลิ้วละล่องก็ไม่ใช่น้ำหยดเดียวกัน และหาใช่น้ำหยดเดิมไม่
.
ภายใต้กรอบกฎวงเวียนชีวิตในสังคมหนึ่ง มีความรู้สึกนึกคิดที่หลากหลาย หลักแก่นมุมมองมีความแตกต่าง ทั้งเรื่องส่วนตัวส่วนรวม ดีชั่ว ธรรมะและอธรรม ชีวิตที่ดีแสดงออกถึงความสุขสงบ สังคมที่ดีดูได้จากความเจริญก้าวหน้าและเข้มแข็งมั่นคง
.
สังคมที่เหลื่อมล้ำ เต็มด้วยการกินสินบาทคาดสินบน คนมือยาวสาวได้สาวเอา ผู้ปกครองก็ไร้คุณภาพ ขาดคุณธรรม ปล่อยให้ปัญหาต่าง ๆ หมักหมมก็เหมือนสายน้ำหยุดนิ่งจนเน่าเหม็น เมื่อเน่าในจนทนอยู่กันไม่ได้ย่อมเกิดการณ์"ก่อหวอด"ขึ้น
.
"หวอด"แห่งการเปลี่ยนแปลงสังคมไทยเกิดขึ้นและสำแดงพลังมายาวนาน แม้ผ่านการกักกั้นทำลายก็ยังไหลเคลื่อน เป็นสายธารธรรมที่ส่องแสงแห่งความหวังและพลังใจให้แก่ยุคสมัย ไม่เคยเหือดแห้ง
.
ทุกก้าวย่างการต่อสู้คือ การสะสมชัยชนะ การเรียนรู้ คิดค้น สรุปบทเรียน เสริมความสามัคคี กำหนดทิศทาง วางฐานรากสังคมใหม่ ทุกก้าวย่างจึงเปี่ยมด้วยความสุขและความฝัน
.
"หวอด"ใหม่ ๆ แห่งการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเสมอ "หวอด"ลูกเก่าก็หนุนเนื่องอยู่เต็มกำลัง.

สนใจสมัครสมาชิกผู้มีส่วนร่วมกับสถานีข่าว สปท. โปรดคลิ๊ก