คอลัมน์  “ส่อวีรชน”* (2) ......ลูกอีสาน

โดย “คน บ้านเหมือดแอ่”

คุณชุมพร ทุมไมย,
คุณวัย เกศศรีพงษ์ศา
ตามที่พี่ซายของคุณเว้าประวัติคุณให้ฟัง พ่อแม่พี่น้องล้วนแต่ฮักพวกคุณ คุณเรียนเก่ง เป็นเพื่อนฮักของหมู่ แล้วกะเป็นที่คาดว่าในอนาคตสินำพาความเจริญมาให้หมู่บ้าน เป็นที่พึ่งพาของครอบครัว
ลูกหลานคนอีสานบ้านเฮาสิได้เรียนสูง ๆ คือเจ้า ตอนนั้นมีน้อยคน เวลาผ่านมาดนเหิง ๔๘ ปีแล้ว หมู่บ้านเฮาเปลี่ยนไปหลาย ในเมืองกะใหญ่โตโพดพิโล การแปรเปลี่ยนเป็นไปมีทั้งองค์คุณต่อพี่น้องเฮา แล้วกะหมกฝังความเน่าเปื่อยเสื่อมทรุดไว้นำ
ตอนเด็กน้อยเจ้าจำได้บ่ เว้าแล้วคึดฮอดยามปีที่ปอมีราคาเนาะ พ่อเจ้าเฮือนแม่เจ้าเฮือนได้ซื้อทองใส่ ลูก ๆ หลาน ๆ กะได้เสื้อใหม่ใส่ไปเอาบุญ แต่น้ำแซ่ปอเหม็นคัก พวกคุณยังจำกลิ่นปอจากปลาซิวที่เอาสวิงส้อนขึ้นมาเฮ็ดกินได้อยู่บ่ กลิ่นปอเน่ายังติดฮู้ดังมาจนมื้อนี้
“ปอ”เป็นพืชเศรษฐกิจ เป็นพืชที่มีราคา ยามเอาโค่นปอออกไปขายในตลาด คนบ้านเฮาได้กำเงินกลับเข้าหมู่บ้าน พากันหน้าตาเบิกบาน เว้านัวหัวม่วน อารมณ์เดียวกันกับตอนที่ยางพารามีราคา
สมัยนั้นถนนหนทางบ้านเฮากะซอดถึงกันหมิดแล้ว ดีกว่าทางเกวียน ทางหินลูกรังในสมัยพ่อแม่พวกเฮา นี่ขนาดงุบงิบกินใต้โต๊ะกันบักคักเด้ ขัวกะเป็นขัวปูนเหมิด สายไฟฟ้า ท่อประปากะไปฮอดทุกเฮือน ที่มากับความสะดวก มีของประดิษฐ์ ของบริการใหม่ ๆ มีวิทยุ โทรทัศน์ พัดลม ตู้เย็น มอไซค์ รถยนต์
มีสิ่งของจำเป็นกะต้องหามาไซ่ แต่หลายแนวซื้อหามาเพราะเรื่องหน้าตา อวดใส่กัน มีรถกระบะไซ่งานได้สารพัดประโยชน์กะดีแล้ว อยากได้รถเก๋งอีก บ้านเฮือนถ้ารักษาปรับปรุงตบแต่งแหน่กะงามโพด แต่อยากได้บ้านตึกตามแบบทันสมัย บ่มีเงินกะเทิ่งกู้เทิ่งยืม จึงพากันเป็นหนี้เป็นสินเหมิดคุ้มเหมิดตำบล
จำนวนหมู่บ้านทั้งประเทศเดี๋ยวนี้มีสิฮอดแปดหมื่นหมู่บ้านแล้ว หากสิรวมทรัยพ์สินเงินทอง รวมมูลค่าผลผลิตที่ขายออกไปแต่ละปีบ่น่อยเด้ คุณเบิ่งดู ธกส.ตั้งมาบ่จักปีมีเงินไหลไปกองอยู่กับเขาจักหลายหมื่นล้านแล้ว เถ้าแก่โรงสี โรงมัน พวกรับซื้อของเฮาในตลาด พ่อค้าขายเครื่องมือของไซ่ ขายปุ๋ย ขายยา ขายรถ ขายเครื่องไฟฟ้า นอกจากรวยเพราะค้ากำไร พวกเขายังเป็นเจ้าบุญนายคุณ ที่ยอมรับจำนองจำนำโฉนดที่ดินพี่น้องเฮา สุดท้ายหาฮู้โตบ่ว่า ซาวนาบ่มีที่ดินเฮ็ดนามันกะเหมิดซาติซาวนาท่อนั้นแหล่ว
เบิ่งดูไว ๆ นี่ พวกหัวใสเฮ็ดเงินติดปีก หากินบ่จักปีมันเอาบริษัทเข้าตลาดหลักทรัพย์ สามารถดึงสาวเอาเงินไปแตกทุน เฮ็ดนั้นเฮ็ดนี่เพิ่มความรวยได้อีก
ดั่งนี้ ใผจั๋งสิมาว่าคนที่หาอยู่กินกับธรรมชาติ เลี้ยงวัวควาย เฮ็ดไฮ่เฮ็ดนา ปลูกผักปลูกหญ้า ว่าเป็นคนทุกข์คนยาก บ่แม่นเด้อ ความจริงคือ สิ่งที่เฮามีนั้นถืกคนมาเอารัดเอาเปรียบ สูบรีด คดโกง รวมทั้งกดขี่รังแกสารพัด เรื่องเหล่านี้เกิดมาหลายยุคหลายซั่วคนแล้ว
คุณทั้งสองเห็นนำบ่.
_______________________________
*“ส่อ“ หมายถึง ขี้ซักถาม ขี้ฟ้อง, “ส่อวีรชน” คือทั้งจะถาม จะฟ้อง ให้ชุมพรกับวิชัยฟังถึงเรื่องราวต่าง ๆ ในขณะที่ “สองพี่น้อง” ยังมีชีวิตอยู่ และเมื่อพวกเขาเสียสละชีวิตไปแล้ว.

สนใจสมัครสมาชิกผู้มีส่วนร่วมกับสถานีข่าว สปท. โปรดคลิ๊ก